Melodilerim..içimdeki haşarı çocuk.her notasını kendi yazdığım her es'inde nefesimin kesildiği içimden geçirirken içimde depremler yaratan.sözlerine sıra geldğinde fırtınalar kopartan.esitisinde yüzümü okşayan..dinlemeye korktuğum melodilerim var.yazıp söyleyemeden çöpe attığım..söyleyeceğim zaman sesimi kısan bişeylerin eksik olmadığı..hayalerimde vardı..gözlerimi kapadığımda sözlerine ağladığım karar seslerim var benim.duvarlar umrumda değil..çık gel be çocuk..dön yüzünü bana.bi bakıp çık sadece razıyım..
yok artık demeye ramak kaldı...
YanıtlaSiltam olarak ne için.?
YanıtlaSilsanki senaryodan haberin var, tüm mizansenleri biliyorsun, hayali karakterlerin birbirine hüküm sürmesi gibi
YanıtlaSilsadece hisset.
YanıtlaSilemin miyiz?
YanıtlaSilkesinlikle.
YanıtlaSilhis, haz, giz...
YanıtlaSiltüretirken?
his olayının türetmekle ilgisi yok haz ve gizde buna dahil.hissedilen şeyi yaşadığın anda olayın kelimelere cümlelere dökülmesi kadarda doğalı yok.yazdıklarımn hepsi hissederek yaşadığım şeyler.sanırım tek sebep de bu.
YanıtlaSilaçıklama yapacak mıyız illa?
YanıtlaSilgerek gördüm.
YanıtlaSilsusayım mı
YanıtlaSilona ben karar veremem tabi ki.
YanıtlaSilcümle cümleye yakın, sanki susulmamalı gibi..
YanıtlaSilsukünet.
YanıtlaSilpeki
YanıtlaSil