Gecenin geç saatlerine kadar atmayan kalbim nedendir bilinmez güneş bize en uzakken gelip hissettiriyor varlığını.tüm gün onun varlığından bir haber alıp verdiğim on binlerce nefes karanlıkla birlikte ciğerlerimden damarlarıma yayılan bedenimi sarstıktan sonra burnumdan acı bir duman olarak yanaklarımdaki tuzlu damlacıklarla minik bir hıçkırık da buluşuveriyor.bunun adı nedir bilinmez ama bekleyişler bu sahneleri çok tekrarlatıyor gibi...
