İnce bir pusu gibi şimdi kimsesizlik.Ayaklarımın üzerine sapasağlam basarken dengemi yitirdiğim oluveriyorsun.Beklemek değil zor olan işin en güzeli.Tek başıma,ayagım kaymadan sensiz de yaşayabilmek bunu..
Haysiyetsiz bir rüya en gereksiz bir an lüzumu olmayan  hiçbişey bile senden sebep herşey şimdi bana.Tebessümünün hatrınadır yangınlarımın alevi,uykusuzluğumun en tatlı yeri..Sebepsiz çıkarsız yaşamak bunları...Anlayamamanın hatrına işte...
Zifirideki zerre nuru hayal edebilmenin dokunmuyor bana zararı.Kalbimdeki denizleri köpük köpük celallendirmenin hatrına dem gibi göz kapaklarıma gizlenmen.Bi firar yolu arar durur bi çare..Nasıl girdiysen oyle çık demeye engel mi var?Renklerimin notaları sesimin tonuyla aynıysa kabahat sende diyebilirmiyim?Bunu kabahat görebilirmiyim?

sessiz sedasız giderim ben..kimse gülmesin.. kim vardı ki zaten yanımda sen olsan ne değişecekti..kalp kırıklığıyla dolu susmalarından başka.. anlatsam ne değişecekti ki? kendimi paralasam..meşrebimden olsam ne olacaktı?sen mi düşünecektin beni? hayallere dalıyoruz beşer şaşar misali..hayallere dalıyoruz üç noktalarla..doyamayacağımız yerde açız diye yakarıyoruz..ben doydum..fazla geldi bu tokluk açlığımı düşünürsek..Belki anlatamadım belki fazla koşturdum kelimelerin ardından..neye yarar ?olmasan daha iyiydi demek bile teferruatken suskunluğuna sığdırılmış bütün gecelere iyi dileklerim..