22 Mayıs 2012 Salı

umut.

bomboş bi oda bırakıyorum arkamda.umutlarımı yeşertmeden geldiğim.yeşersin diye beklediğim.4 duvar ne gördüyse burda hepsi 5 duvar arasında kaldı. kimse bilmedi.kimse anlamadı da bi ben duvar kesildim.en ıssız gecelerde yorganı üzerime çekip korkuyla bi başıma titrediğim anlar oldu mesela.yanındaym diyenler oan değildi yanımda ben hep tektim.hep tekim.4 duvara 5. duvar oldum sigaram dumanım oldu.ben yavaş yavaş biterken.bu gidiş biraz buruk fazlaca umut dolu bende.yeni bi başlangıç ama bu kez kabından dahi çıkmamış derecede..kimse alınmasın üzerime alındıklarımı.. yüküm çok ağır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder